Een groep PvdA-leden volgde jongeren die net van het praktijkonderwijs kwamen. Matthijs Wijga en Anne-Eva Speeks spraken met een directeur van een school in Rotterdam. Er zijn niet genoeg beschutte werkplekken, vertelt hij.
‘Deze kwetsbare doelgroep is te onzichtbaar gebleven. We hebben gemeenten nodig om bedrijven kennis te laten maken met deze doelgroep. De gemeente Rotterdam heeft jongerenakkoorden afgesloten. Om contact op gang te brengen in de driehoek onderwijs, bedrijf en gemeente. Probleem is vaak dat de bedrijven de doelgroep niet altijd ontmoet hebben, of daar een groot risico zagen terwijl dat mee blijkt te vallen als ze echt met de jongeren aan het werk gaan
Het weghalen van het vangnet kan ook weer nieuwe denkrichtingen opleveren. Tegelijkertijd hebben de jongeren het op de arbeidsmarkt in het algemeen moeilijker dan een paar jaar geleden. Enerzijds zijn er nu door de wetgeving minder beschutte werkplekken voor hen beschikbaar. Anderzijds is er op de arbeidsmarkt in toenemende mate sprake van verdringing.
Voor Participatiewet stonden werkgevers meer open voor onze doelgroep. Maar nu het oude vangnet weg is, is het voor deze doelgroep (de meesten hebben wel meer dan 20% arbeidsvermogen) heel moeilijk om een baan te vinden.’
Persoonlijk
De directeur zou twee dingen graag aangepakt willen zien. Enerzijds zou er meer geïnvesteerd moeten worden in het opleiden op de werkplek. Dit zorgt voor beter onderwijs. Bovendien zorgt het voor (h)erkenning van de doelgroep door het bedrijfsleven. ‘Afspraken met werkgevers zijn belangrijk. De jongeren hebben een jobcoach nodig.’ Anderzijds zou er meer geïnvesteerd moeten worden in begeleiding van de leerling als deze van school af zijn. Of dat nu bij gemeente of bij school is, iemand moet een oplossing verzinnen voor mensen die net wat begeleiding nodig hebben maar dat niet meer vanuit Wajong krijgen. ‘Dat levert op lange termijn echt een kostenbesparing op in bijstand, criminaliteit, overlast et cetera.’