'We hebben acht kinderen gekregen: zes zonen en twee dochters. Een van onze zonen is op zijn 18e verongelukt. Hij ging met de brommer naar de introductiedagen in Nijmegen en kwam nooit meer terug. Met de andere kinderen gaat het prima. Een dochter woont in Canada en een zoon in Italie. De kinderen komen regelmatig op bezoek. 

De jongste, geboren in de Kronenberg, is ook al 50 jaar. We hebben een groot gezin en die komen ook weleens allemaal tegelijk hier. Ik werk dan niet hoor! Ze helpen allemaal, koffie, thee, koken et cetera. Vijf van de kinderen wonen redelijk in de buurt. Ze hebben samen een schema gemaakt en elke week komt er een van hen om mee boodschappen te doen. Dat hebben ze zo geregeld sinds mijn man dood is.

Dat hebben ze goed geregeld. En zo kom ik zelf ook nog in de winkel, zolang ik dat kan, doen we dat zo.

Mijn zoon zegt wel eens: “Boodschappen doen is niet zo erg.” Maar je komt niet weg uit de winkel... Op vrijdag is het gezellig om boodschappen te doen. Dat is een uitje voor mij.

Mijn jongste zoon is nu op vakantie in Amerika en Canada. Die gaat met zijn gezin naar mijn dochter in Canada. Een kleinzoon van mij gaat trouwen, en zij zijn op de bruiloft in Canada.

Ik wilde niet meer mee naar Canada. Dat is wel leuk zo’n bruiloft van de kleinzoon maar dat vind ik toch te vermoeiend. Iedereen is druk met de bruiloft.'

Is Kronenberg leuk om te wonen?

'Ja heel zeker, echt waar. Ook in de andere  plaatsen waar ik gewoond heb, vond ik het fijn. Mijn man heette Jos Mertens, maar in zijn werkzame leven, als hoofd van de school, zei iedereen: “Meister Mertens”. Dat heeft hij meteen afgeschaft toen hij gestopt is met werken.

Hij is 5 jaar geleden overleden. De tijd daarna is snel gegaan. Ik voel me niet alleen, ben niet eenzaam. Ik heb een iPad en ik mail met de kinderen en de kleinkinderen. Ik heb geleerd hoe ik moet omgaan met dat ding. Ik ben actief bij de K.B.O., Gymclub, de Vrouwenbond, LGOG.

Ik ga eenmaal per maand naar het eetpunt hier in het gemeenschapshuis. En ik werk veel in mijn tuin. We hebben wijnbessen, frambozen, kruisbessen, zwarte bessen enzo. Ik heb daar pas jam van gemaakt. Dan moet ik alles plukken en schoonmaken. Wijnbessen en frambozen doe ik in de diepvries of ik maak er jam van.

Ik werk graag in de tuin. Er is erg veel onkruid. Hij is te groot om bij te houden en daardoor een beetje verwaarloosd. De kinderen helpen regelmatig mee.'

Wanneer is een dag een mooie dag?

'Ik vind alle dagen fijn! De kinderen zien is altijd fijn. Mijn zoon die in Italië woont, is nu in Sevenum. We zijn afgelopen week samen uit eten geweest, dat zijn geweldige momenten. Ik kan absoluut genieten van het leven. Ik ben af en toe alleen. Maar dat vind ik niet erg.

Ik kijk weinig tv, ik kies heel bewust wat ik wil zien. Reisprogramma’s vind ik mooi en De slimste mens daar kijk ik ook naar. Dan doe ik actief mee. De serie: langs de oevers van de Yangtze, vond ik geweldig!

Een van mijn vriendinnen is aan het dementeren en haar stuur ik elke twee weken een brief. Haar kinderen lezen die dan voor aan haar. Vorige week was haar dochter hier, die bedankte mij omdat ik zo’n lange tijd zoveel brieven heb geschreven. Ik wist niet altijd goed wat ik moest schrijven want ja, ik weet niet wat mijn vriendin nog begrijpt en ik kreeg natuurlijk nooit antwoord.

Ik heb nog iemand die ik regelmatig brieven schrijf. Leeftijdgenoten die het niet meer weten, maar die wel blij zijn met een brief van mij. Dat kan ik nog doen voor ze, ik kan er niet meer naartoe gaan he. Ze kennen me dan misschien ook niet meer.

Ik ga nog niet naar de dorpsdagvoorziening voor ouderen in het dorp want dat kost me teveel tijd. ’s Morgens kijk ik eerst even wie er gespeeld heeft op de iPad en dan doe ik soms even mee met Wordfeud of ik lees de mail. Ik kan ook foto’s maken met de iPad en ik zit soms op Skype met de kinderen hier en in het buitenland.

Dan lees ik de krant met de boterham en een kopje koffie. Zo rond 10.00 uur ben ik altijd klaar. Ik sta om half 8 op.'

Hoe kijkt u naar de toestand in de wereld?

'Ik weet goed dat het niet goed gaat, maar daar kan ik niks meer aan doen. Ik kan niet gaan treuren of zeuren om het leed. We hebben deze regering gekozen en we doen het ermee. Of het de volgende anders wordt en of dat beter is weet ik ook niet.'

Wat vindt u van de zorg in Nederland?

'Ik krijg 3 uur thuiszorg van Proteion. Huishoudelijke hulp. Aangevraagd via de huisarts en die heb ik gekregen. Al zeven jaar dezelfde! We hebben het goed geregeld. Als er de hele week niemand in de kamer is geweest, hoeft de hulp daar niet te poetsen, da’s niet nodig .

Ik wil niet verhuizen, nu niet meer. Ik heb de huisarts hier in het dorp. Ik ga er af en toe heen om de bloeddruk te meten ter controle. Verder kom ik er nooit. Gelukkig maar! Ik ben tevreden maar als je in een verzorgingshuis zit en je moet wachten tot je geholpen wordt dan is dat niet altijd plezierig. Als je niet meer proper bent, dan moeten mensen elke dag gedoucht worden, dat hoort zo. Dat is voor anderen ook.

Ik ben eigenlijk een uitzondering geloof ik. Ik hoor dat wel eens, dat de zorg om 09.00 uur zou komen en dan komen ze uren later. Dat is niet fijn als je dan zit te wachten, en nog niet aangekleed bent.

Ik heb wel een traplift. En daar ben ik heel blij mee, anders zou ik niet meer naar boven kunnen.'

Doet u zelf nog de financiën?

'Daar houd ik me niet mee bezig, dat regelen de kinderen voor mij en ik heb er alle vertrouwen in. Ik heb mijn vaste uitgaven: kapper, boodschappen, verjaardagen. Soms vraag ik weleens: "Gebruik ik veel stroom of gas?" Maar ik heb er geen verstand van. Ik verspil niks. De planten krijgen regenwater.'