'Ik woon in de Spoorbuurt in Alkmaar met veel plezier. Jarenlang ben ik actief geweest bij de lokale PvdA in Alkmaar. Onder andere als raadslid, samen hebben we gevochten om de buurt te behouden. Dit lukte, nu is het een hippe buurt om in te wonen en veel jonge mensen betalen veel geld om hier te kunnen wonen. Die reuring doet me goed. Die solidariteit waar iets moois uit is ontstaan, dat mis ik in het huidige beleid, op vele terreinen maar zeker ook op zorg, dat baart mij zorgen.'

Wanneer is het een mooie dag voor je?

'Als het mooi weer is, mensen gelukkig zijn en je ziet dat mensen iets voor elkaar over hebben. Er zijn soms mensen met problemen in de samenleving, als ik dan zie dat deze met samengebundelde krachten worden opgelost vind ik dat heerlijk. Het zit ook in kleine dingen hoor, met mooi weer een rondje lopen met de hond is ook mooi.'

Wanneer ben je trots op jezelf?

'Trots is niet echt iets wat bij mij past, ik hoef geen medailles. Wat mij wel trots en tevreden maakt is het samen iets moois neerzetten. Zo hebben we met vereende krachten kunnen zorgen voor het behoud van de Spoorbuurt in Alkmaar in het verleden in mijn tijd als raadslid. We gingen er ook met z'n allen voor, als er iets was gingen we langs bij de mensen en we waren beschikbaar voor iedereen. Daarmee wil ik mezelf zeker geen heilige noemen, maar ik ben blij dat we toen met een sociaal bewogen hart voor een menswaardige maatschappij gingen.'

In wat voor woning woon je precies?

'Deze woning staat in een rijtje in de Spoorbuurt, vlakbij het station in Alkmaar. Om even aan te sluiten op de dingen die al gezegd zijn, ik woon er met veel plezier. Samen met mijn hond.  Het is een koophuis, ik heb hier samengewoond met mijn vrouw en kinderen. Het huis heeft 2 verdiepingen en alleen als mensen een godsvermogen bieden (hypothetisch gesproken)  zou ik hier ooit vertrekken.'

Kun je altijd overal naartoe waar je heen wilt?

'Gelukkig ben ik nog mobiel en kan ik overal heen waar ik naartoe wil. Dit geldt overigens niet voor iedereen natuurlijk. Zo  doe ik boodschappen voor mij zus die in een gezinsvervangend tehuis zit. Zelf heb ik ook nog in de bejaardenzorg gewerkt, ik weet dus wat het is als je niet in staat bent om te gaan waar je heen wil. Ik ben 77 en blij dat ik nog steeds andere van dienst kan zijn en lekker kan wandelen.'

Ben je zorgbehoevend?

'Het is maar net hou je er naar kijkt, ik zou zeggen van wel. Ik heb maar anderhalve hand (de linkerhand missen enkele vingers een deel en de hand mist kracht en gevoel, red.) en zou graag een beetje hulp willen in de huishouding. Dat blijkt nog niet zo makkelijk te gaan. Volgens de gemeente moet ik het zelf doen en heb ik bovendien kinderen. Dit vind ik een vreemde gang van zaken, mijn kinderen werken en ja, ik kan het zelf. Ik maak er wel het beste van maar na het stofzuigen van m'n huis ben ik wel erg moe.

Een paar uurtjes hulp met huishoudelijke klussen zou me dus heerlijk lijken maar dat is erg duur. Natuurlijk kun je iemand inhuren die het zwart doet, dat is wel betaalbaar maar daar ben ik principieel tegen. Mensen moeten eerlijk betaald worden voor echt en eerlijk werk. Dus ik neem het maar zo als het is, ik ga wel door en heb geen zin om te gaan bedelen.'

Vind je dat je genoeg inspraak hebt in de zorg en hulp die je krijgt?

'Hier zit toch wel echt een probleem. Iik vind van niet; er wordt helemaal niet naar je geluisterd. Ik mis de deskundigheid daar waar het gaat om zorg bij de gemeente. Je wordt aangehoord maar men doet helemaal niks, er komt zelfs niet altijd een duidelijk antwoord. Ik heb geen zin meer om me daar uitgebreid over op te winden maar ik vind het wel heel zorgelijk en niet sociaal.'

Zijn er zaken waar je je zorgen over maakt voor de toekomst?

'De hele tendens waar de maatschappij heen rolt, daar maak ik me zorgen over. Het beleid is niet sociaal en mensen komen gewoon in de knel. Financieel en emotioneel lopen mensen vast. De druk op mantelzorgers wordt steeds groter en zaken worden onbetaalbaar. Ik red me wel maar er is een grote groep mensen die het gewoon niet redt. Dit geldt voor de zorg ten aanzien van ouderen maar ook op vele andere terreinen. Er zijn in deze maatschappij met dit beleid mensen die buiten de boot vallen. Zeker als PvdA-lid wat ik al jaren ben, trek ik me dit aan. Ik mis als lid het sociale gezicht van de partij en van de huidige regelingen, waarbij een groot deel van de verantwoordelijkheid nu ligt bij de gemeenten. Het zal heel moeilijk worden het tij te keren.'

Heb je dromen of plannen voor de toekomst?

'Dat er weer met een sociaal gezicht naar Nederland wordt gekeken. Dat de besparingen die er zijn doordat mensen thuis blijven wonen in plaats van in een verzorgingstehuis ten goede komen aan de zorg voor ouderen. Dat geld wat blijft liggen op dit moment voor zorg niet in andere potjes terechtkomt maar direct wordt geïnvesteerd in extra zorg.

Dat er weer genoeg mankracht is in een gezinsvervangend tehuis, dat mensen weer hoop krijgen en dat ze weten dat ze er niet alleen voor staan. Dat er meer deskundigheid komt bij de gemeentes die over de zorg voor ouderen gaan. Dat marktwerking in de zorg wordt teruggedraaid en er bijvoorbeeld weer een collectieve zorgvoorziening komt. Er zijn plannen genoeg, nu zijn de beleidsmakers aan zet om zich daar eens ook echt eens voor in te zetten en hier werk van te gaan maken. Ik hoop echt dat dit gaat gebeuren en dat de PvdA het voortouw neemt en ervoor gaat knokken, dat het weer echt een sociaal–democratische partij wordt. Mijn lidmaatschap en stem laat ik ervan afhangen.'