'De kunst is, en daar is zeker een paar jaar voor nodig denk ik, om alle betrokkenen gewend te laten raken aan de nieuwe wet met alle mogelijkheden en onmogelijkheden. En samen te leren gebruik te leren maken van de mogelijkheden.

Het zou heel mooi zijn als we niet de ene wijziging op de andere krijgen. Natuurlijk moet je dingen aanpassen die niet blijken te werken, daar wordt de wet ook beter en realistischer van, maar je kan niet na een korte tijd al concluderen dat de wet niet gaat werken of dat het alleen maar een achteruitgang is.

Wat ik wel echt heel jammer vind, vanaf de invoering van de Participatiewet is er het misverstand dat jongeren die thuis wonen - en daar is vaak sprake van bij de nieuwe doelgroep - dat die geen recht hebben op bijstand. Dat staat af en toe nog steeds in de media en gezaghebbende publicaties. Dat klopt niet: jongeren van 18 jaar en ouder hebben zelfstandig recht op bijstand als ze thuis wonen en aan de gewone voorwaarden voor bijstand voldoen. En ook als er geen recht is op bijstand, kan men de gemeente vragen om ondersteuning bij het vinden van een (Garantie-)baan. De gemeente Rotterdam vindt het juist voor deze jongeren belangrijk dat ze ondersteuning krijgen bij het zo zelfstandig mogelijk in de maatschappij kunnen functioneren.

De intentie van de Participatiewet is om een aantal wetten en regelingen te integreren en door decentralisatie naar de gemeenten te zorgen dat gemeenten zaken meer in samenhang kunnen organiseren. Dat is een goede zaak. Daarnaast is er wat betreft het inzetten van voorzieningen voor de doelgroep overeenstemming binnen de arbeidsmarktregio’s en dat is ook een vooruitgang.

Wat nog wel binnen de arbeidsmarktregio’s verschilt is, de wijze waarop de jongerenaanpak in de gemeenten wordt vormgegeven. Dit kan lastig zijn voor praktijk- en VSO-scholen die samenwerken met verschillende gemeenten.'