'In ben nu tweeëneenhalf jaar wethouder met in mijn portefeuille het sociaal domein: de jeugdzorg, Wmo en de Participatiewet, ook wel de 3 D’s genoemd. Eigenlijk kan ik hem beter samenvatten als portefeuille In Verandering vanwege de decentralisatie en de kanteling in het sociale domein. We hebben het sociale domein gekoppeld met de portefeuilles financiën en de organisatie van het personeel. Ik vind dat dat een goede keuze is geweest. Veranderingen in de maatschappij zoals in het sociale domein zijn onlosmakelijk verbonden met veranderingen in de gemeentelijke organisatie.'

Ouderenbeleid

'De gemeente Brummen heeft niet een specifiek ouderenbeleid, maar we hebben wel veel instrumentaria ontwikkeld die ondersteunend zijn als je ouder wordt. We hebben geconstateerd dat het ouderenbeleid meer aandacht moet krijgen. Ik ben mij ervan bewust dat we aan de vooravond staan van de herontdekking wat goed is voor ouderen in de gemeente Brummen.

We hebben het ouderbeleid niet expliciet uitgeschreven, maar er is volop beleid voor ouderen. Zo hebben we in het kader van de algemene voorzieningen aandacht besteed aan ouderen en zorg. We geven een impuls aan mantelzorg. Dat is uiteraard niet alleen voor ouderen. Het informatie- en meldpunt voor dementie is ook zo’n punt. We hebben wel een aantal dingen gelanceerd die onderdelen zijn van ouderbeleid.

Het maatschappelijk werk gericht op ouderen is in de gemeente Brummen wel eens wat explicieter geweest dan de afgelopen 5 jaar. Er waren mensen die gewoon goed waren in het begeleiden van ouderen. Daar zijn we weer echt naar op zoek.'

Vergrijzing

'De vergrijzing speelt ook een rol, maar we zien in Brummen gelukkig geen leegloop van het platteland Daar zijn we eigenlijk een te kleine gemeente voor en we hebben een mooi buitengebied. Voor onze gemeente is het vooral van belang te onderkennen dat we gemiddeld meer vergrijzen. We zullen dus een forse hoeveelheid senioren moeten kunnen bedienen en de daarbij behorende problematiek, maar we zien ook de toenemende vitaliteit van de oudere mensen en de gezondheidszorg is daarbij heel belangrijk. Er zijn verschillende initiatieven, zoals een zorgcoöperatie. We moeten dus bekijken hoe en wat we willen faciliteren.'

Eenzaamheid

'Hier zou ik wel een verdieping, een concretisering willen: hoe kom ik bij de eenzame mens? Dat is lastig, net als bij zorgmijders. We willen laagdrempelige voorzieningen, dichtbij de mensen en vrij toegankelijk. Voor de dagbesteding, cliëntondersteuning, mantelzorg, maar ook gewoon ontmoetingen om de hoek zoals darten en klaverjassen. Daarmee voorkom je mogelijk eenzaamheid.'

Wonen

'In het college voeren we op dit moment de discussie of we explicieter geld moeten wegzetten voor woningaanpassingen, zodat mensen langer thuis kunnen blijven wonen. In de Wmo zit een woonvoorziening voor aanpassingen van woningen zoals een traplift. We moeten versneld in beeld krijgen wat er nodig is, welke woningen er nodig zijn om mensen in staat te stellen langer thuis te blijven wonen. We hebben pas de woonvisie vastgesteld en die moet nu verder uitgewerkt worden.'

Het wijkteam

'De consulenten van ons wijkteam stellen vast wat er nodig is. Of de gemeente alle oudere inwoners bereikt die ondersteuning of zorg nodig hebben, daar kun je nooit ja opzeggen We hebben wel de campagne gevoerd “Samen goed voor elkaar”; we hebben heel veel bijeenkomsten gehad. Ik heb de afgelopen 2 jaar als wethouder bewust ervoor gekozen om uitleg te geven op lokaal niveau; ik ben in alle tehuizen geweest waar ouderen wonen. We hebben ook heel veel beeld- en geluidmateriaal op de website, maar dat is voor sommige ouderen niet het beste medium. We gaan in de maand december een huis-aan-huiskrant uitbrengen over alle voorzieningen in het sociaal domeinen. Daar komt ook het ouderenbeleid echt wel aan de orde. We hebben het wijkteam onlangs met 5 mensen uitgebreid, met 3 mensen voor het sociaal domein. Zij moeten vooral “spoorboekjes” maken.'

Zorginstellingen

'Er komt een moment dat ouderen niet meer thuis kunnen wonen; dat is niet anders dan vroeger. Je moet nu goed zorgen voor een goed verbonden keten en dat vind ik wel de verantwoordelijkheid van de wethouder sociaal domein. Maar dat is wel een lastige door de verschillende geldstromen uit Den Haag voor de Wet langdurige zorg, Wmo en Ziekenfondswet - dat is geschot! Langer thuis wonen heeft te maken met welzijnsvoorzieningen zoals huishoudelijke hulp, trapliften et cetera. De besturen van de instellingen moeten zorgen dat er voldoende voorzieningen zijn voor mensen die niet langer thuis kunnen blijven.

Ik merk in gesprekken die ik voer met besturen van de instellingen dat die ook meer in beweging komen. Ja de verpleeghuizen Tolzicht en de Beekwal blijven, alleen het concept wordt anders.'

Samenwerking in de regio

'We willen de zorg zo dicht mogelijk bij de burgers brengen, maar de inkoop van producten of diensten doen we gemeenschappelijk. Het gaat dan puur om het onderbrengen van het contractmanagement. Apeldoorn stelt voor ons de contracten op met de instellingen en de mensen die de hulp verlenen. De rest doen we gewoon zelf.

Met een groep gemeenten bekijken we de verhoudingen tussen de gemeenten en de zorgverzekeraars. Drie wethouders zijn gemachtigd de gesprekken te voeren. De vraag of een aanvraag onder de Wmo of onder de Wet langdurige zorg valt, veroorzaakt wel eens spanning. Bijvoorbeeld bij oude tot zeer oude mensen, die toch thuis wonen en een zoon of dochter in huis hebben, die voor hun vader of moeder zorgt. Zo’n casus geeft wel discussie. Maar daar doen we nooit moeilijk over; dan hakken we de knoop door en zeg ik ”gewoon betalen!”

Als ik het voor het zeggen had in Nederland? Ik vind dat er te veel is bezuinigd op de huishoudelijke hulp en te veel is ingegrepen in de verzorgingshuizen. Ik zou kiezen voor meer kleinschaligheid: kleinere instellingen, dicht in de regio. Ik zou ook de bureaucratie voor instellingen tegengaan door per regio één raamcontract op te stellen voor instellingen op het gebied van Wmo, maatschappelijke opvang én jeugdzorg. En ik zou de gemeente in de lead laten.'